İstanbul’u terk edip Datça’ya yerleşmişti! Sarp Levendoğlu yeni hayatını anlattı

Başarılı oyuncu Sarp Levendoğlu, İstanbul’u terk edip Datça’da yaşamaya başlamıştı.

Datça’daki hayatını anlatan Levendoğlu, şöhretin ve magazinin burada pek bir manası olmadığını vurguladı.

“BU BİR LÜKS”

“45 yaşındayım ve daha sağlıklı bir ömür için buradayım” diyen başarılı oyuncu “Sabah kalkıyorum, spor yapıyorum. Trafik yok, istediğin her şeyi yapabiliyorsun. Bu, sahiden büyük bir lüks” dedi.

“FIRSATÇILIĞA YER YOK”

Levendoğlu, “Magazinle alakam yok. Kimi beşerler kendini göstermek ister, kimileri ise izole bir hayat yaşamayı tercih eder. Datça’da şöhretin pek bir değeri yok. Kıymetli otomobillerini sergileyebileceğiniz bir bar yok. Restoranlarda herkes rahat. Tenkit olarak söylemiyorum, ancak şan şöhretin orada bir kıymeti yok. Üstelik Datça ekonomik bir yer. Fırsatçılık yapanlar oluyor, fakat onlar da uzun mühlet tutunamıyor.” diyerek, Datça’nın sakin ve doğal ömrünü benimsediğini belirtti.

Bodrum’daki yüksek hayat maliyetlerine de dikkat çeken Levendoğlu, Datça’nın daha ekonomik bir hayat sunduğunu belirtti.

“4 ÇEŞİT YEMEK EN FAZLA 200 TL”

“Datça’da bir esnaf lokantasına gidiyorum. Spordan sonra dört çeşit yemek yiyorum; en fazla 200 lira ödüyorum” diyen oyuncu şunları söyledi:

“Bodrum’da lahmacun ve ayranın 1.500 lira olduğunu söylüyorlar. Geçenlerde arkadaşlarım geldi, 14 kişi lahmacun ve ayran yedik; toplam 1.400 lira ödedik. Hesap ortada bir kilo undan 40 lahmacun çıkar.”

Pandemi periyodunda köy hayatını deneyimlemek için Datça’ya gelen kimi bireylerin, kısa müddet sonra sıkıldıklarını ve geri döndüklerini belirten Levendoğlu, köy hayatının gerçekte toplumsal medyada gördükleri üzere olmadığını vurguladı:

“DOMUZLARDAN KORKMAYACAKSIN”

“Sosyal medyada köy hayatını izleyip geliyorlar, lakin gerçek hayat o denli değil. Köy hayatında doğalgaz yok mu diye soruyorlar. Yok diyorum. Odun kıracak, bahçeyle ilgilenecek ve tabiatla iç içe olacaksın. Bahçeye yaban domuzları geldiğinde korkmayacaksın. Böceklerden korkanlar ise bu hayatta yıpranıyor. Köy hayatının tabiatı bu.”